اینفوگرافی

اینفوگرافی (ترکیب یکپارچه اطلاعات و تصویر) بازنمایی‌ بصری اطلاعات، داده‌ها یا دانش است که برای ارائه اطلاعات به سرعت و به روشنی ارائه می‌شود. آنها می توانند با استفاده از تصاویر توانایی شناخت را بهبود بخشند و موجب بالا رفتن توانایی سیستم بینایی انسان برای دیدن الگوهای و شوند.

ضرورت

اینفوگرافیک‌ها اطلاعات پیچیده را به چشمان شما جذاب، قابل اشتراک‌گذاری و به راحتی قابل هضم می‌سازد. مهمتر از همه، آنها نقش مهمی در دنیای بازاریابی بصری دارند.
اینفوگرافی‌ها یک روش موثر و تصویری برای به اشتراک گذاشتن اطلاعاتی است که می تواند خشک، دشوار، غیرقابل درک و یا گیج کننده باشند.

رویکرد ما به طراحی اینفوگرافیک با درک داده ها شروع می شود.

انواع اینفوگرافی‌ها:

برخی از اینفوگرافیک‌ها سبک و سرگرم‌کننده هستند در حالی که برخی دیگر شدیدتر و جدی تر هستند. آنها می توانند یک ندا جسورانه برای اقدام یا یک منبع دقیق و قابل دسترس باشند.
یک وب سایت با استفاده از محتوای سریعتر برای خواندن، از اینفوگرافی ها سود می‌برد.

• نمودارهای هدایت داده
• نمودارها
• گرافیک چارچوب انتقال یک ماموریت یا فرآیند
• مجموعه آیکون‌ها
• نقشه‌ها
• گردش کار
• تصاویر گفتگوی داستان
• فهرست و جدول‌ها
• اینفوگرافی‌های پزشکی

کاربرد اینفوگرافی‌ها

به‌طور کلی طراحی اینفوگرافیک داده‌ها و محتوا را تبدیل به فرمی که برای مخاطبان شما قابل دسترس تر و قابل ملاحظه تر است می‌کند.

تمرین‌های مشابه از این دست تجسم اطلاعات و داده‌ها، گرافیک آماری، طراحی اطلاعات، یا معماری وساختاربندی اطلاعات را شامل می‌شود.
ایزوتایپ‌ها یک نمونه اولیه از اینفوگرافی‌ها‌ اند که انتقال اطلاعات به سرعت و راحتی به توده مردم را انجام می‌دهند.
در روزنامه‌ها، اینفوگرافی‌ها معمولا برای نشان دادن آب و هوا، و همچنین نقشه، برنامه‌های سایت، و نمودار برای خلاصه ای از داده‌ها استفاده می‌شوند. برخی از کتابها تقریبا به طور کامل از اطلاعات گرافیکی تشکیل شده است، مانند نحوه کار و دستور استفاده از وسایل و ابزارهایی که کار می کنند. اسنپ‌شات‌ها امروزه در امریکا نمونه‌ای از اینفوگرافیک‌های ساده‌ای هستند که برای انتقال اخبار و رویدادهای جاری استفاده می‌شود.
نقشه‌های مدرن، به ویژه نقشه‌های مسیری برای سیستم‌های حمل و نقل، از تکنیک‌های انفورماتیک برای ادغام انواع اطلاعات مانند طرح مفهومی شبکه حمل و نقل، نقاط انتقال و نشانه‌های محلی استفاده می‌کنند.
نقشه‌های حمل‌ونقل عمومی، مانند برای مترو واشنگتن و زیردریایی لندن نمونه‌های شناخته شده اینفوگرافی هستند. مکان‌های عمومی مانند پایانه‌های ترانزیت معمولا دارای یک سیستم نشانه گذاری یکپارچه با آیکون‎های استاندارد و نقشه‌های تلطیف شده هستند.

ادوارد توفت درکتاب راهنما، اطلاعات کمّی درمورد نمایشگرهای تصویری را در سال ۱۹۸۳ به شرح زیر ارائه می‌دهد:

• داده‌ها را نشان دهید
• بیننده را مجبور به فکر کردن درباره مفهوم بجای روش‌شناسی، طراحی گرافیک، تکنولوژی تولید گرافیک یا چیزهای دیگر کنید.
• جلوگیری از تحریف آنچه داده‌ها برای گفتن دارد
• اعداد زیادی را در یک فضای کوچک قرار دهید
• مجموعه داده های بزرگ را یکپارچه کنید
• تشویق چشم برای مقایسه قطعات مختلف از داده‌ها
• یک هدف قابل قبول را در نظر بگیرید: شرح، اکتشاف، جدول بندی، و یا دکوراسیون
• با نزدیک شدن به توصیف آماری و کلامی یک مجموعه داده، با یکدیگر هماهنگی داشته باشید.

در واقع تصویر می تواند دقیق تر و آشکارتر از محاسبات آماری معمول باشد. در حالی که اینفوگرافی‌های معاصر اغلب با موضوعات کِیفی یا نرم سروکار دارند، به طور کلی تعریف ۱۹۸۳ هنوز به معنای گسترده‌ای در مورد آن چه اطلاعات انفورماتیک که محتوی مقدار زیادی اطلاعات به صورت راحت توسط خواننده جذب می شود.